Yalnızlık yağmurlara benzer,yükselir akşamlara denizlerden..

ewindar Salı Şub. 26, 2008 1:20 am

"parçalanmış varlıklar en iyi, parça parça betimlenirler"

Diyelim ki bir tutukevindesiniz de duvarlar dış dünyanın seslerinden hiçbirini içeri koyuvermiyor, duygularınız tarafından algılanmasını engelliyor bunun. Böyle bir durumda bile çocukluğunuz, bu olağanüstü, bu krallara yaraşır zenginlik, bu anımsamaların hazinesi hala sizin içinizde değil midir? Dikkatinizi bu hazineye yöneltin. Geçmişin derinliklerine gömülmüş bu uzak duyumsamaları içinizden çekip çıkarın gün ışığına; böylelikle kişiliğiniz sağlamlaşacak, yalnızlığınız açılıp yayılarak loş bir eve dönüşecek ve başkalarının şamatası bu evin uzağından geçip gidecektir.

…Gelişim sürecinizi gerçekleştireceğiniz büyümeleri sessiz ve ağırbaşlı geride bırakmanızdır; gözlerinizi dışarıya çevirmeniz ve ancak en içsel duygunuzun en sessiz saatinizde belki yanıtlayabileceği sorulara dışarıdan yanıt beklemeniz kadar bu gelişimi sekteye uğratacak bir başka şey yoktur.
Her şey; kendisi için öngörülmüş bir süre içte taşınmalı, sonra dünyaya getirilmelidir. Her izlenimin ve duygu tohumunun tümüyle içte, karanlıkta, o dile getirilemezde, o bilinçdışında, insan usuyla ulaşılamazda gelişmesini sağlayıp derin bir alçakgönüllülük ve sabırla yeni bir açıklık ve kavrayışın doğacağı saati beklemek…

Soruların kendilerini dışarıya kapalı odalar gibi sevmenizi dilimin döndüğü kadar rica edeceğim sizden. Bugünden kalkıp birtakım yanıtlar ardından koşmayı bırakın lütfen; aradığınız yanıtları ele geçiremeyeceksiniz, çünkü onları yaşayacak duruma gelmediniz henüz. Oysa her şeyi yaşamaktır önemli olan. Siz de şimdilik soruları yaşayın. Belki giderek öyle olur ki; uzak günlerin birinde kendiniz de ayrımına varmadan yanıtlardan içeri yaşamalara başlarsınız.Yalnızlığınızı sevin ve önünüze çıkardığı acıları yakışık alır sızlanışlarla göğüslemeye çalışın. /…/ Hani yakınlarınız uzakta olursa çevrenizdeki genişlik ta yıldızlara kadar gidip dayanabilir demektir. /…/ Yakınlarınızla öyle bir ortaklık kurun ki; siz zamanla sürekli değişseniz de, onun ille de değişmesi gerekmesin.

Topu topu tek bir ylanızlık vardır, o da büyüktür
Anlamak yalnızlıktır çünkü; savunma ve aşağılama ise, bunlardan yararlanarak sözde kendiniz kendisine ayırmak istediğiniz nesneye ilgi duymaktır. Rilke/36

Yaşamınızı büyük bir gebelik süreci içinde acılı ve güzelim bir gün gibi geçirmekten sizi alıkoyan nedir?
Belki yaşamımızdaki tüm ejderhalar ejderha kılığına girmiş prenseslerdir de, bizi bir yol güzel ve cesur görmeleri yetecek, yine prenseslere dönüşeceklerdir. İşin aslı araştırıldı mı, belki yaşamdaki tüm korkunç nesnelerin bizden yardım bekleyen kolu kanadı kırık yaratıklar olduğun anlaşılacaktır.
Size olup bitenlerden vakitsiz sonuçlar çıkartmayın
Duygulara gelince: Sizi bütünüyle kavrayıp yücelten duygular saf ve temizdir; varlığınızın yalnızca bir yanını kavrayıp sizi çarpıtan duygularda ise bir saflık ve temizlik yoktur.

Bütün kanımıza işlemişse, gelip geçici bir esriklik değilse, bir bulanık hüzün olmayıp baktığınız zaman dibini göremeyeceğiniz bir sevinçse bu, tüm açılıp yayılmalar iyidir.

Yalnızlığın sizin üzerinizde çalışmasına izin verin. Öyle bir yalnızlık ki, ileride tüm yaşamınızda, tüm işlerinizde isimsiz bir etki olarak sürüp gidecek ve alacağınız kararları çığırtkanlıktan uzak bir şekilde yönetecek...
[gitgide genişleyen çemberler halinde yaşıyorum hayatı
nesnelerin üzerini kaplayan çemberler
sonuncusunu tamamlayamayacağım belki
ama denemek istiyorum] Duyguların yoğunluğu ve yalnızlık anlatılıyor burda...Rainer maria Rilke/Kapuss'a mektub'larından Alıntı